หลายๆคนพบกับความเจ็บปวดทางใจซ้ำๆจนกระทั่งเป็นโรคแม้กระทั่งเป็นโรคแล้วก็ยังต้องทนกับความเจ็บปวดทางใจอีกหลายครั้งจนกระทั่งโรคนั้นไม่ได้หายดีขึ้นมาในฐานะคนที่เคยพบกับสิ่งนี้มาก่อนเลยมาแนะนำการแก้ไขและวิธีในการที่จะลดหรือทำให้ความเจ็บปวดทางใจที่เกิดขึ้นมันน้อยลงได้ตามนี้ค่ะ
หลายๆคนอาจจะกลัวที่จะเดินต่อไปข้างหน้าเพราะกลัวว่าทางข้างหน้ามันจะขุขระกลัวว่าตัวเองจะล้มแล้วก็เจ็บมีบาดแผลแต่บอกเลยว่าต่อให้คุณอยู่เฉยๆคุณก็จะมีความเจ็บปวดอีกแบบนึงเช่นกันดังนั้นการเดินไปข้างหน้าไปหาคำตอบที่มันใช่คำตอบที่มันควรจะเป็นแม้มันจะเจ็บปวดแต่มันทำให้เรารู้ว่าความจริงคืออะไรและเราจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไรแบบนั้นดีกว่าที่ไม่กล้าเดินออกไปข้างหน้าแล้วก็ยืนอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเพราะกลัวว่าถ้าเดินไปข้างหน้าจะเจ็บปวดถ้าเดินไปข้างหน้าจะล้มนะคะ
1.ขั้นแรกของการที่จะเอาชนะความเจ็บปวดให้ได้นั่นก็คือการ pictures หรือจินตนาการความเจ็บปวดนั้นเอาไว้ก่อนเรียบร้อยแล้วก่อนที่มันจะเกิดขึ้นจริงมันจะทำให้เวลาที่สิ่งนั้นเกิดขึ้นจริงๆเราไม่ได้เจ็บปวดเท่าที่มันควรจะเป็นเพราะเราได้จินตนาการและ pictures ภาพเหล่านั้นไว้เรียบร้อยแล้ว
2.การทำแผล แผลในใจกับแผลฟิสิคอลหรือแผลที่เกิดขึ้นจริงบนร่างกายมีความแตกต่างกันตรงที่มันสามารถกลับมาเหวอะหวะได้เมื่อไหร่ก็ได้ที่มันมีใครสักคนกระตุ้นความเจ็บปวดนั้นดังนั้นการทำแผลที่อยู่ในใจจึงต่างจากแผลที่อยู่ข้างนอกที่สามารถใส่ยาและรอเวลาให้ทุกอย่างหายดีได้แผลที่อยู่ในใจคือคุณต้องมีความเข้มแข็งทางจิตใจมากพอที่จะไม่ให้สิ่งกระตุ้นต่างๆมาทำให้ปากแผลเปิดออกได้อีก
3.สำหรับบางคนเอาความเจ็บปวดมาเป็น output ที่น่าสนใจอย่างเช่นเขียนภาพหรืออาจจะเขียนเพลงอะไรพวกนี้นะคะพวกนี้ก็ช่วยได้เหมือนกันส่วนหนึ่งเพราะมันเป็นการเอาท์พุทเอาความเจ็บปวดออกมาให้มันเป็นรูปธรรมที่เห็นได้ตัวเราจะเจ็บน้อยลง
4.อย่าไปโฟกัสที่แผลค่ะอย่าไปโฟกัสที่ความเจ็บปวดให้โฟกัสที่การทำอะไรใหม่การทำสิ่งที่สร้างสรรค์ต่างๆจะช่วยทำให้ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมันน้อยลงได้
5.เวลาค่ะเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นนีชเช่ กล่าวเอาไว้ว่าสิ่งที่ไม่ฆ่าเราจะทำให้เราเข้มแข็งค่ะ
MEISANMUI 